کاوش موضوع سکه

سکه جسمی کوچک، معمولاً گرد و تخت است که عمدتاً به‌عنوان وسیله‌ای برای مبادله یا پول قانونی استفاده می‌شود. سکه‌ها از نظر وزن استاندارد هستند و به‌صورت انبوه در ضرابخانه تولید می‌شوند تا تجارت را تسهیل کنند. اغلب توسط دولت‌ها صادر می‌شوند و معمولاً دارای تصویر، عدد یا نوشته هستند. دو طرف سکه یا مدال‌ها گاهی با نام‌های «روی» و «پشت» شناخته می‌شوند که به ترتیب به طرف جلو و عقب اشاره دارند. طرف روی سکه معمولاً «شیر» نامیده می‌شود، زیرا اغلب تصویر سر یک فرد برجسته را نشان می‌دهد، و طرف پشت «خط» نام دارد. نخستین سکه‌های فلزی – که در جهان یونان باستان اختراع شدند و در دوره هلنیستی گسترش یافتند – از فلزات گران‌بها ساخته می‌شدند و با هدف ساده‌سازی و استانداردسازی فرآیند اندازه‌گیری و وزن‌کردن شمش‌های فلزی (فلزات حجیم) برای معاملات طراحی شدند. این سکه‌ها ارزش خود را درون خود داشتند، اما مهرهای روی آن‌ها باعث بروز دستکاری‌هایی مانند بریدن لبه‌های سکه برای جدا کردن بخشی از فلز گران‌بها می‌شد. امروزه بیشتر فلزات مورد استفاده در ضرب سکه‌ها از نوع فلزات پایه هستند و ارزش آن‌ها از جایگاهشان به‌عنوان پول اعتباری (فیات) ناشی می‌شود — یعنی ارزش سکه توسط قانون تعیین می‌شود. در صد سال گذشته، گاهی ارزش اسمی سکه‌های در گردش کمتر از ارزش فلز تشکیل‌دهنده آن‌ها بوده است، که عمدتاً به دلیل تورم رخ داده است. اگر این تفاوت چشمگیر شود، ممکن است مقام صادرکننده تصمیم بگیرد این سکه‌ها را از گردش خارج کند و معادل‌های جدیدی با ترکیب متفاوت صادر کند، یا مردم تصمیم بگیرند سکه‌ها را ذوب کرده یا احتکار کنند (رجوع شود به قانون گرشام). امروزه سکه‌ها در معاملات روزمره همراه با اسکناس‌ها استفاده می‌شوند. معمولاً بالاترین ارزش سکه در گردش (به‌جز سکه‌های شمش) کمتر از کم‌ارزش‌ترین اسکناس است. سکه‌ها معمولاً از اسکناس‌ها کارآمدتر هستند، زیرا دوام بیشتری دارند: عمر متوسط اسکناس حدود چهار سال است، در حالی که عمر سکه حدود ۳۰ سال است. استثناهایی بر قاعده ارزش اسمی بالاتر از ارزش محتوا وجود دارد، که شامل سکه‌های شمش ساخته‌شده از مس، نقره یا طلا (و به‌ندرت فلزات دیگر مانند پلاتین یا پالادیوم) می‌شود که برای مجموعه‌داران یا سرمایه‌گذاران در فلزات گران‌بها ضرب می‌شوند. نمونه‌هایی از سکه‌های طلای مدرن برای مجموعه‌داران/سرمایه‌گذاران شامل «سکه sovereign بریتانیا»، «سکه American Gold Eagle ایالات متحده»، «سکه Canadian Gold Maple Leaf کانادا» و «سکه Krugerrand آفریقای جنوبی» هستند. در حالی که سکه‌های Eagle و Sovereign دارای ارزش اسمی نمادین هستند، Krugerrand فاقد ارزش اسمی است. سکه‌های یادبود معمولاً فقط به‌عنوان اقلام مجموعه‌ای استفاده می‌شوند، اگرچه برخی کشورها سکه‌های یادبود را برای گردش عادی نیز صادر می‌کنند، مانند سکه‌های یادبود ۲ یورویی و سکه‌های «America the Beautiful» ایالات متحده.... بیشتر در ویکی پدیا